Een weekje er tussen uit

Hee,
Het is een tijdje geleden, maar dat had ik al gezegd. We zijn namelijk heel de week weg geweest. Dus bij deze ook het verhaal van de hele week.
Met daarbij de link van de vlog van Tanne: https://www.youtube.com/watch?v=YVjaCIQHpmg&feature=youtu.be

27 mei: Op weg naar Mole park
Vandaag extra vroeg op, namelijk om 4 uur. We gaan namelijk om 5.00 vertrekken naar het Mole National park. Dit zal volgens google maps 9 en een half uur rijden zijn, maar van collega’s in het ziekenhuis hebben we al gehoord dat het zeker 12 uur gaat duren.

Toch vertrokken we vol goede moed richting de andere 8 studenten, want we gaan samen met hun de reis maken. Dit was namelijk veel gemakkelijker. We hebben samen een trotro afgehuurd voor 2000 cedi. Deze zal ons de hele week overal heen brengen waar we willen. Wel betalen we zijn benzine apart, maar goed dat is nooit heel veel als je het door 10 personen deelt.

Eenmaal aangekomen bij de andere 8 was de trotrochauffeur nergens te bekennen. Dus hebben de buren van de andere 8 studenten de man van de trotro gebeld. Ze kennen hem namelijk en zo kwamen we ook aan hem.
Nu bleek dat hij dacht dat we op zondag pas zouden vertrekken en had er dus geen rekening mee gehouden. Maar hij kwam er zo snel mogelijk aan.

Om 7.00 konden we dan eindelijk vertrekken. We waren dus wel een beetje voor niks zo vroeg opgestaan, maar goed we konden weg.

De trotro was best wel krap, ondanks dat we er met 10 in zaten in plaats van met 15 of zo. Ik had namelijk geen beenruimte. Als ik achter tegen de bank zat met mijn rug dan konden mijn knieën niet recht vooruit, want dan zat ik met mijn knieën in iemand zijn rug.

Tijdens de rit zijn we heel veel dorpjes doorgereden en sommige wegen zaten vol met gaten.
Verder zijn we onderweg een aantal keer gestopt, omdat mensen moesten plassen. Er waren alleen nergens wc’s dus je moest altijd wildplassen.

Om 21.00 waren we eindelijk aangekomen bij ons hotel. Tanne en ik sliepen ergens anders dan de 8 studenten uit Nijwegen. Wij sliepen namelijk in de Savanna lodge. Het wordt gerund door twee broer die ook een schooltje hebben en een weeshuis. Het geld van de lodge gaat dan ook naar de school en het weeshuis. Dit vonden we een mooi doel.

Er was alleen niet zo veel luxe, maar dat vond ik niet zo erg. Het enige jammer was wel dat ik boven het douchemuurtje uitkwam en dat de deur zelfs voor Tanne te laag was.
Een voordeel was wel dat ze nog speciaal voor ons eten hebben gemaakt, waarna we lekker konden gaan slapen.

28 mei: Eerste safari
Ondanks dat ons huisje nogal klein was heb ik goed geslapen. We moesten wel een vroeg opstaan, want het ontbijt was tussen 6.00 en 6.30. Tanne wilde echter nog terug naar bed, maar ik kon niet meer slapen. Ik heb me dus vermaakt met een sudoku en mijn boek.

Om 10.30 gingen we richting Mole park, want ons hotel lag er een klein stukje buiten.
De kosten om binnen te komen bij Mole park is voor studenten 20 cedi, dus dat is niet zo veel.
We wilde echter meteen op safari gaan, maar dit was alleen mogelijk als we met z’n 2e gingen en dan zou het best prijzig worden. Je moet dan namelijk met z’n 2e een jeep afhuren en je gids betalen.
Ze zeiden echter dat er om 15.30 ook safari’s starten en dat hier meer mensen naartoe kwamen en je dan de kosten kan delen. Dit leek ons dan ook een beter idee.

We besloten dan ook om eerst te gaan zwemmen bij het motel. Het water was niet heel erg schoon, maar het kon ermee door.
Om 15.15 gingen we richting de safari, ondertussen hadden we nog een paar Nederlandse studenten met ouders ontmoet. Ook was er een Israëlisch meisje wat wel met ons mee wilden. Zo hadden we dus al snel een jeep vol, want er kunnen in totaal 7 mensen op.

Op safari hebben we in totaal 3 olifanten, een hoop gazelle en apen gezien. Het enige jammer was wel dat we op een gegeven moment de jeep moesten duwen, want hij starten niet meer nadat we stil hadden gestaan.
Aan de andere kant was dit ook wel heel grappig en een klein avontuur.

Toen we terugkwamen van safari hebben we bij het Mole motel ook nog wat gegeten en werden we opgehaald door de man van ons hotel.
Terug bij het hotel hebben niks meer gedaan, want het was een vermoeiende dag en de volgende dag wilden we graag de ochtendsafari doen.

29 mei: Nog meer safari’s
Weer vroeg op, want ons ontbijt zou weer tussen 6.00 en 6.30 klaar zijn. Zodat we om 6.30 konden gaan en om 7.00 de ochtend wandelsafari konden doen.
Er ging echter iets mis, want de man van het hotel was vergeten door te geven dat het ontbijt op tijd klaar moest zijn. Dus na heel lang wachten hadden we nog geen ontbijt gehad, maar moesten we toch echt gaan.
Gelukkig gingen de mensen van gisteren ook vanochtend weer mee en hadden we gevraagd of ze even wilde wachten. We moesten namelijk ook nog onze spullen ergens kwijt. Tanne wilde namelijk niet meer in Savanna lodge slapen, want ze is bang voor beestjes en wilde meer luxe. Ik vond het echter overbodig, want we hadden dit hotel eigenlijk tot en met dinsdag geboekt. Ik vond het dan ook lullig dat we zomaar weg gingen, maar goed ik ben toch maar met Tanne meegegaan.

We waren denk ik in totaal maar 5 minuutjes later dan de bedoeling was, maar aangezien Ghanezen bijna altijd te laat komen was het niet erg. Met volle moet gingen we dan ook op pad, er waren verder nog 2 meiden aangesloten die uit Schotland en Ierland kwamen.
Onderweg hebben we weer een hoop gazelle gezien, net als apen, everzwijnen en uiteindelijk ook 2 olifanten.
Je kon heel dicht bij de olifanten komen, want ze zijn aan mensen gewend en de rangers houden ze goed in de gaten.

Na de safari besloten we dat we ook op de “nacht” safari wilden gaan. Dit is niet echt ’s nachts, want hij begint om 19.00 ’s avonds. Maar het is dan wel al donker hier en de nachtdieren zijn dan wel al actief.
Tussendoor zijn we onze spullen naar een kamer gaan brengen en hebben we gezwommen.
Op de avondsafari waren we met 6, want de 2 meiden van de ochtend gingen weer mee en verder 2 Duitse jongens. Het was dus weer goedkoper als met z’n 2e gaan.

We hebben jammer genoeg toen geen olifanten gezien, maar wel veel gazelle. Dit trouwens groene ogen hebben als je er met een zaklamp op schijnt. Ook hebben we wat konijnen, everzwijnen, krokodillen, een waterbok en 2 servals gezien. Wat best bijzonder is, want ze zijn beschermd en je ziet ze bijna nooit.

Toen we terug kwamen hebben we nog wat gedronken en zijn we naar bed gegaan.

30 mei: Relaxen in het park
Vandaag hebben we niks op het programma staan, dus gingen we uitslapen. Maar aangezien ik hier nog geen een keer echt heb kunnen uitslapen verwachten ik er niet al te veel van.
En inderdaad ik was weer om half 7 wakker. Ik ben nog even blijven liggen, maar om half 8 ben ik er toch echt uitgegaan en gaan ontbijten.
Dit is trouwens best wel lekker, maar elke dag hetzelfde.

Na mijn ontbijt ben ik bij het uitkijkpunt gaan zitten met mijn boek, want verder was er nog niemand wakker. Daar heb ik een aantal olifanten gezien en gazelle, maar die zie je eigenlijk altijd.

Toen het grootste deel van de mensen wakker was en gegeten had, hebben we ook niet veel meer gedaan dan aan het zwembad liggen en af en toe een spelletje.

Al met al een rustige dag, waarin ik niet veel gedaan heb.

31 mei: Op zoek naar nijlpaarden
Vandaag zouden we eigenlijk weg gaan uit het Mole National Park, want we zouden naar de Hippo Sanctuary gaan en daar ergens gaan slapen. Er waren echter ook mensen die niet meer mee wilden naar de nijlpaarden, dus gingen we kijken of we in Mole motel konden blijven.
Dit was gelukkig mogelijk, maar dan moesten we verplaatsen naar een gedeelde kamer. Het was wel jongens en meisjes apart en er waren maar 8 bedden. Dus bij de meisjes kon nog maar 1 iemand bijkomen. Bij de jongens wel wat meer, maar dit is niet gebeurt.

Zo gingen we uiteindelijk met z’n 6e en 3 Duitse mensen op weg naar de Hippo Sanctuary, waar we hopelijk nijlpaarden gingen zien.
De reis zou ongeveer 2,5 uur duren, maar sommige mensen kunnen echt niet navigeren, ook al hebben ze google maps. Dus we reden en reden, telkens door wegen die uiteindelijk doodliepen of wegen waar de trotro met geen mogelijkheid verder kon door bijvoorbeeld grote plassen.
Na 6 uur rijden waren we eindelijk op bestemming aangekomen.

Daar moesten we nog even wachten op onze gids en daarna konden we naar de rivier gaan. Dit was weer 20 minuten rijden. Dus als ik terug kom is een uur denk ik niks meer. We zitten hier namelijk zo veel in een auto of trotro.

Maar goed wij dus bij de rivier aangekomen en op een bootje gestapt. We zouden ongeveer een uur gaan varen. Dit was erg leuk, want het was er zo stil en rustig.
Jammer genoeg hebben we in het uur geen nijlpaarden gezien. We konden nog wel een uur verder gaan, maar ze hadden aan een visser gevraagd of die verderop wel nijlpaarden had gezien, maar dit was niet het geval dus zijn we teruggegaan.

Op de terugweg zijn we wel nog even aan de overkant van de rivier geweest, dit was namelijk een stukje Burkina Faso. Verder viel er niet veel te zien.

Toen maar weer naar het hotel. Deze keer waren we gelukkig wel goed gereden. We hebben daar nog wat gegeten en zijn gaan slapen.

1 juni: Laatste dagje in het Mole park
Vandaag is onze laatste hele dag in het Mole park, want morgen gaan we al weer terug naar Golokuati. Aan de andere kant vind ik het ook niet zo erg, want het is wel lang genoeg geweest hier en wil ik weer wat gaan doen.

We hebben de hele dag een beetje rond het zwembad gezeten. ’s Avonds hadden we Michael onze trotrochauffeur echter ook uitgenodigd om met ons mee te eten. Hij is namelijk de hele week bij ons gebleven, maar wilde geen kamer of zo. Dus hij heeft de hele week in zijn trotro geslapen en af en toe bij de jongens gedoucht, maar hij wilde verder niks van ons aannemen.

Na het eten hebben sommige nog wat gedronken, maar ik ben mijn spullen gaan pakken en naar bed gegaan.

2 juni: Terugreis naar Golokuati
Vandaag gingen we terug naar Golokuati. We zouden om half 7 gaan ontbijten, zodat we rond 7 uur weg konden. Aangezien de reis weer ongeveer 12 tot 14 uur zou gaan duren.
Maar daar kwam niet veel van. Ik was namelijk de enige die wel op tijd klaar was.
Uiteindelijk gingen we net iets na 8 uur weg.

Dit keer gingen we over een andere weg als op de heenweg, maar deze was nog veel slechter dan eerst en we hebben soms ons hart vastgehouden, omdat we heel schuin hingen met de trotro of als we door een grote plas met water moesten rijden.

Na ongeveer 13,5 uur waren we echter terug in Golokuati en konden we eindelijk douchen en gaan slapen, want dat lange zitten in een te smalle trotro put je best wel uit.

Dit was een leuke, drukke maar vooral ook mooie week.

De volgende blog gaat weer over het “gewone” leven hier in Ghana. Dus tot de volgende keer!